Ang may pinakamagandang kalooban-kagalingan na Manggagawa
ni Srila Bhakti Nirmal Acharya Maharaj
Sri Chaitanya Saraswat Math, May 2010
Sinabi ni Haring Prataparudra sa mga deboto ni Mahaprabhu, "Sa papaano mang paraan ako ay makipagkita kay Mahaprabhu. Ano ang gagawin kong mahalaga para sa aking kaharian kung hindi ako maaaring makipagkita kay Mahaprabhu? Maglalagay ako nang mga hikaw at maging isang yogi kung hindi ako maaaring makipagkita kay Mahaprabhu." Siya ay may isang malakas na pagnanais: "Anong mahalaga para sa aking kaharian!"
Pagkatapos ngang marinig ang sinabi ng Hari, si Nityananda Prabhu, Ramananda Raya, Sarvabhauma Bhattacharya at iba pa ay nakikipag-usap araw-araw kay Mahaprabhu, na nagsasabi sa Kanya tungkol sa debosyon ng Hari at ang kanyang pagnanais na makipag-kita sa Panginoon. Ang mga deboto ni Mahaprabhu ay nagbibigay sigla sa magkabilang panig; sila ang mga media, at ito ay ang posisyon ng Guru.
Noong dumating si Sri Gurudev, siya ay di-naiiba kay Krishna, ngunit siya din ang pinaka-super na tagapaglingkod ng Panginoong Krishna, at siya ay darating para sa kung ano?
Siya ay darating para sa pagdadala ng ilang mga mensahe, ang mensahe ng Panginoon. Sinabi mismo ni Krishna, "Hindi ako pupunta ngayon, kaya't ikaw ang pupunta bilang Aking kinatawan. Pumaroon ka at magbigay ng magandang mensahe sa mga kaluluwa (jiva), aking kaibigan." Katulad nito: 'Ang mapagmahal sa paghahanap para sa nawalang lingkod.' At pagkatapos naman ay pupunta tayo sa Guru, at ang Guru ay ang nagpapadala ng ating mensahe sa Panginoon. Ang tungkulin ni Sri Gurudev ay tulad nito.
Araw-araw sinasabi ni Sarvabhauma Bhattacharya at Nityananda Prabhu: "Oh Mahaprabhu, si Haring Prataparudra ay isang mabuting tao, isang magaling na tao. Mangyaring bigyan siya ng konting awa." Sumagot si Mahaprabhu," Siya ay isang mahusay na tao, tinatanggap ko na, ngunit siya ay isang hari. Siya ay isang hari. Siya ay isang mabuting tao ngunit siya ay isang hari! Pero paano ko siya makikita?"
Ngunit sa pamamagitan ng pagpapala ni Nityananda Prabhu nakamit ni Haring Prataparudra ang pagpapala ni Mahaprabhu. Sa una, sa halip na makipagkita sa hari, si Mahaprabhu ay sumang-ayon makipagkita sa anak ng hari. Sinabi ni Nityananda Prabhu sa anak ng hari, bago ka pumunta upang makipagkita sa Panginoon, "Maaari mong baguhin ang iyong mga malaharing pananamit sa debotong pananamit at kung makita ka ni Mahaprabhu, ibibigay niya ang Kanyang pagpapala sa iyo."
Ibinigay ni Mahaprabhu ang Kanyang pagpapala, at kaagad bumalik ang anak ng hari mula sa meeting kay Mahaprabhu, siya ay niyakap ng Haring Prataparudra at masayang nakita na natanggap niya pagpapala ni Mahaprabhu. May iba pang pagkakataon na nagpadala si Nityananda Prabhu ng mga lumang damit ni Mahaprabhu sa hari, at ang hari ay sinamba ang mga damit. Sa maraming mga pagkakataon si Haring Prataparudra ay nagpakita ng sobrang debosyon para kay Mahaprabhu.
At saka si Sarvabhauma Bhattacharya ay pinayuhan ang hari kung paano maaari siyang matugunan ni Mahaprabhu: "Kapag si Mahaprabhu ay nagsasayaw at umaawit sa harap ng karwahe sa araw ng Rathayatra, siya ay nawawalan ng ulirat, napuspos sa asta-sattvika vikar, ang walong mga sintomas ng lubos na kaligayahan. Sa oras na iyon, kapag siya ay nawalan ng kamalayan, ikaw ay magbihis ng damit ng isang deboto at masahihin ang Kanyang mga paa at awitin mo ang mga slokas mula Srimad Bhagavatam."
Si Haring Prataparudra ay sumunod sa kanyang payo, at ang isa sa mga slokas ay:
tava kathamrtam tapta jivanam
kavibhir iditam kalmasapanam
sravana mangalam srimad atatam
bhuvi grnanti ye bhurida janah
—Srimad Bhagavatam (10:31:9)
"O, Krishna, ang nektar ng Iyong mga salita at ang Mga pagsasalaysay ng Iyong paglilibang ay nagbibigay ng buhay sa amin, na laging naghihirap sa materyal na mundong ito. Ang nektar na ito ay naisiwalat na sa buong mundo sa pamamagitan ng mahusay na mga kaluluwa, at inaalis ang lahat ng mga makasalanang reaksyon. Lahat ay mapalad at puno ng espirituwal na kapangyarihan. Ang mga taong nagpalaganap nang mga mensaheng ito ng diyos ay tiyak na gumagawa ng pinakamaraming gawaing kaluwagan para sa pantao sa lipunan at ang mga pinaka-may magandang kalooban kagalingan na Manggagawa."
Nang binigkas niya ang slokang ito, niyakap siya ni Mahaprabhu, na nagsasabing "Bhurida, bhurida!" 'Bhurida' ay nangangahulugan na ang pinaka-mapagbigay, na ang pinakadakilang donor sa mundong ito,at ang taong iyon ay aming matalik na kaibigan. At sinumang namamahagi ng Krishna-katha sa buong mundo ay ang pinakadakilang donor, ang 'bhuridah.' Niyakap ni Mahaprabhu ang Hari na sinasabi, "Oh ikaw ay ang pinaka-may magandang kalooban, dahil ikaw ay namamahagi ng kamalayan kay Krishna."
Sabi ng ilang mga tao, "Oh, kung sino ang nagbibigay ng ilang kamiseta, na nagbibigay ng ilang pantalon — siya ay ang dakilang donor." Ilang mga institusyon ay nagsasabi, "nagbibigay din kami nang ilang mga gamot, kaya kami na ang napakahusay na mga donor." Ngunit sino ang pinakadakilang donor? Srila Param Guru Maharaj (Srila Bhakti Raksak Sridhar Dev-Goswami Maharaj) ay sinabi isang beses na, "Minsan kapag ang baha ay dumarating ang ilang mga lokal na kalalakihan ay pumupunta sa kanya, 'Maharaj, mayroon kang isang malaking templo, bakit hindi ka nagbibigay ng ilang donasyon sa amin para sa mga biktima ng baha?'" Param Guru Maharaj ay tumugon, "Ang binibigay namin sa kaluluwa (jiva) sa buong mundo ay ang pinakamataas na bagay; sinumang tumanggap nito ay hindi magdusa sa kanyang buhay bagay na tulad ng baha."
bhuvi grnanti ye bhurida janah
Ang sinomang namamahagi ng Krishna-katha ay ang pinakadakilang donor sa mundong ito.
Pahina | Misyon | Gurus | Mga aklat | Mga larawan | Deboto | Kontak
http://philippines.scsmath.org/books/welfare.html
Sri Chaitanya Saraswat Math — Sangay ng Pilipinas