Srimad Bhagavad Gita
Ang Natatagong Kayamanan ng Matamis na Kototohanan
Ang Pambihirang komentaryo at paliwanag ni Srila Sridhar Maharaj sa klasikong ito ay ang susi sa Landas ng Banal na Pag-ibig.
Ang mahusay na paghahayag ni Srila B.R. Sridhar Maharaj sa Bhagavad Gita ay isa sa kanyang pinakamahalaga at pinakatatanging gawa, naisalin sa maraming wika ng mundo. Unang nalimbag sa wikang Ingles noong 1985, Ang Natatagong Kayamanan ng Matamis na Katotohanan.
Ang aklat na ito ay naglalaman ng mga di pangkaraniwang salin ng bawat berso ng Gita, mula sa pananaw ng ganap na debosyon. Marami sa mga bersong ito ay naglalaman ng malilinaw na mga komentaryo. Natatanging interes ay ang malalim na komentaryo ng may akda ukol sa apat na pangunahing berso ng Gita.
Unang Kabanata
Sainya-darshan
Ang Pagmamasid sa mga Mandirigma
(1) Sinabi ni Dhrtarastra: 0 Sanjaya, anong mangyayari kapag ang aking mga anak at mga anak ni Pandu ay nagtipon-tipon para sa digmaan sa banal na lugar ng Kuruksetra?
(2) Sinabi ni Sanjaya: natanaw ko ang mga sundalo at mandirigma ng pandavas na nakaayos para sa pakikipaglaban, ang haring Duryodhana ay lumapit.
(3) O aking guru, paki-obserbahan mo ang dakilang hukbong sandatahan ng Pandavas, iniayos sa pang-militar na pormasiyon ng iyong napakatalinong alagad, Dhrstadyumna.
(4-6) Kabilang sa mga sundalo ay ang ekspertong arkero Bhima,Arjuna at ang iba ay parehong dalubhasa sa labanan,katulad nila Satyaki, ang Haring Virata, ang dakilang mandirigma Drupada, Dhrstaketu, Chekitana, ang makapangyarihang bayani Kasiraja, Purujit, Kuntibhoja, ang Maharlikang Hari Saibya, ang magiting na Yudhamanyu, ang matapang na Uttamauja, Abhimanyu, ang anak na lalaki ni Draupadi. Sa katunayan silang lahat ay dakilang mandirigma.
(7) Pinakamahusay sa makalawang-ipinanganak, paki-saalang alang, din, ang pangunahing kabilang sa atin, ang mga kumander ng aking sandatahan . Ilalahad ko sa iyo ag kanilang mga Pangalan:
(8,9) Una ay ang iyong mapitagang sarili, sumusunod si Bhisma, Karna, ang laging matagumpay Krpacharya, Asvatthama, Vikarna, Bhurisrava, Jayadratha at marami pang ibang bayani na dalubhasa sa sistema ng digmaan, lahat ay armado ng iba't-ibang sandata at handang itaya ang kanilang buhay para sa akin.
(10) Hindi matataya ang kahalagahan ng lakas ng ating sandatahan sa pamumuno ni Bhisma, gayon din ang lakas ng mandirigmang Pandavas na protektado ni Bhima ay kagalang-galang.
(11) Ngayon, manatili sa inyong puwesto sa estratehiyang itinakda ayon sa pormasyon sa pagtaguyod kay Bhisma.
(12) Pagkatapos, kasama ng pagsigaw sa digmaan katulad ng atungal ng leon, ang Kagalang-galang na nakatatandang, Bhisma, ay malakas na hinipan ang kanyang conchshell para palakasin ang loob ni Duryodhana.
(13) Kaagad doon ay pumukaw ang napakaingay na ugong ng conchshells, kettledrums, tambol, tambuli, trumpeta, at ang dumadagundong na mga instrumento.
(14) Pagkatapos ang Panginoong Sri Krishna at Arjuna na nasa maringal na karosang hinihila ng mga puting kabayo'y, hinipan ang kanilang dakilang conchshells.
(15) Hinipan ni Hrsikesa ang kanyang conchshell Panchajanya; Si Dhananjaya hinipan ang kanyang, Devadatta; at si Bhimasena, ang gumanap ng makapangyarihang tungkulin, hinipan ang kanyang conchshell na pinangalanang Paundra.
(16) At ang Haring Yudhisthira, ang anak ni Kunti, hinipan ang Anantavijaya, samantalang sila Nakula at Sahadeva ay hinipan ang kanilang conchshells na pinangalanang Sughosa at Manipuspaka.
(17,18) O Panginoon ng Sanlibutan, ang dalubhasang arkero Kasiraja, ang dakilang mandirigma Sikhandi, Dhrstadyuma, Haring Virata, ang di-malulupig na Satyaki, Haring Drupada, ang anak ni Draupadi, at ang napakalakas na anak ni Subhadra,si Abhimanyu-hinipan nilang lahat ang kanilang conchshells.
(19) Umalingawngaw sa lahat ng dako ng lupa at langit, ang kamangha-manghang ugong ng mga conchshells pumunit sa puso ng mga anak ni Dhrtarastra.
(20) O Kamahalan, habang ang digmaan ay handa ng magsimula, si Arjuna, na ang karosa ay napapalamutihan ng bandila ni Hanuman, nakita niya si Duryodhana at ang mga sundalo nito na nakapuwesto para sa digmaan, kinuha niya ang kanyang pana at nagwika kay Sri Krishna:
(21-23) O Krishna, paki-puwesto mo ang aking karosa sa pagitan ng dalawang hukbong sandatahan para ma-obserbahan ko ang mandirigma na siyang aking makakatungali sa larangan ng digmaan, at kung sino ang makikipaglaban para sa kasiyahan ng buktot na Duryodhana.
(24-25) Sabi ni Sanajaya : O lahi ni Bharata , pagkatapos na magsalita ang mapagbantay na si Arjuna, Sri Krishna, ang Panginoong ng kamalayan sa lahat ng mga nilalang, ay pinaglapit ang dakilang karosa sa pagitan ng mga hukbo, sa harapan nila Bhisma, Drona at ang lahat ng pinuno ng sanlibutan. Ang Panginoong Diyos ay nagwika: O Partha, pagmasdan mo ang Kauravas na nagtipon dito para sa digmaan!
(26) Doon sa loob ng kapwa hukbo, nakita ni Arjuna ang panig ng kanyang ama at ina, mga lolo, mga guro, mga kapatid na lalaki, mga anak na lalaki, mga apo na lalaki, biyanang-lalaki, mga kaibigan, at ibang mga naghahangad ng kabutihan.
(27) Nakita niya ang kanyang mga kamag-anak naroroon sa larangan ng digmaan, si Arjuna ang anak ni Kunti, ay nagdalamhati-nalulumbay at nadaig ng awa. Siya'y nagwika:
(28) O Krishna, lahat ng aking mga kamag-anak at mga kaibigan ay nakita ko na nagtipon at handa para sa digmaan, ang aking lakas ay nauubos galing sa aking mga bisig, braso at paa at nakaramdam ng pagtuyo ang aking bibig.
(29) Ako'y nanginginig at ang mga balahibo sa aking katawan ay nangingilabot, ang aking balat ay nasusunog at ako'y nawalan ng lakas hawakang mahigpit ang aking Gandiva pana.
(30) O Kesava, hindi ko na mapanatili ang aking kahinahunan. Ang aking isipan ay naguguluhan at aking nakakita ang masamang pangitain.
(31) Hindi ko makitaan ng kahit anong kabutihan ang pagpatay sa aking mga kalahi sa digmaan na ito. O Krishna, hindi ko mahangad ang manalo o masiyahan sa isang kaharian.
(32-34) O Govinda, kung sakali ito ma'y ating hangarin, mga guro, amain at tiyahin, mga anak na lalaki, mga lolo, biyanang-lalaki, mga apo na lalaki, bayaw, at ang ibang mga kamag-anak-halos ipag-sapalaran ang kanilang yaman at buhay sa digmaan, ano ang halaga ng aming kaharian at maringal na paghahari, o kahit na ang sariling buhay? O Madhusudana, hindi ko hinahangad na patayin sila kahit ako ay malupig.
(35) O Janardana, kahit na makamit natin ang kataas-taasang kapangyarihan sa tatlong daigdigan, liban sa paghahari sa mundo, paano tayo magiging masaya kung ating papatayin ang mga anak na lalaki ni Dhrtarastra?
(36) Tayo'y maging makasalanan kung papatayin natin ang mga guro at mga nangangalaga sa atin, kahit na sila'y ating kalaban. Hindi natin maaring kitlan ng buhay ang ating mga kamag-anak, ang mga anak ni Dhrtarastra. O Madhava, liligaya ba tayo kung ating papatayin ang ating mga kamag-anakan.
(37-38) Maski na sila'y napuspos sa kasakiman, di makita ang kasalanan ng pagtataksil sa isang kaibigan at ang pagwawasak sa dinastiya, O Janardana, paano tayong makakaiwas sa karumal-dumal na gawaing ito, gayung alam natin ang kahihinatnan nito.
(39) Kasama sa pagbaksak ng dinastika, ang mga tradisyong pangrelihiyon ay nawala. Kapag ang mga nakagawiang relihiyon ay nawala, ang mga di-makarelihiyon ang mananaig sa buong dinastiya.
(40) O Krishna, inapo ng dinastiyang Vrsni, kapag ang dinastiya ay madaig ng mga hindi relihiyoso, ang mga babae sa pamilya ay nagiging makasalanan at hindi dalisay na anak ang naging resulta.
(41) Hindi dalisay na anak ang nagtutulak sa parehong pamilya at mananalakay nito sa isang mala-impiyernong pamumuhay. Parehong kapalaran ang mangyayari sa kanilang ninuno sapagkat ang kaugalian ng pag-aalay ng mga pagkain at tubig ay natigil sa kanila.
(42) Ang mga ganitong karumal-dumal na gawain ng mga mamumuksa ng dinastiya ang dahilan ng pagkakaroon ng hindi dalisay na anak, winawasak ang Kultura ng sibilisadong lipunan at ng Maharlikang Angkan.
(43) O Janardana, aming narinig na ang taong may lubos na kaalaman, sosyal at pangrelihiyon tradisyon na lumalansag ay mamahay palagi sa impiyerno.
(44) Aba! malalang kasalanan ang ating nagawa! Dahil sa kasakiman para sa walang-halaga kasiyahang makahari, nanaisin nating pumatay ng sarili nating kamag-anakan.
(45) Kung, walang sandata at di lumalaban, ako ay mapatay sa larangan ng digmaan ng mga may sandatang mga anak na lalaki ni Dhrtarastra, ito ay mas mabuti para sa akin.
(46) Sabi ni Sanjaya: Doon, sa larangan ng digmaan, sinasabi ang mga salitang ito. Isinantabi ni Arjuna ang kanyang pana at naupo sa karosa, ang kanyang puso'y puno ng kalungkutan.
Katapusan ng Unang Kabanata — Ang Pagmamasid sa mga Hukbong Sandatahan.
Kombersasyon mula kina Sri Krishna at Arjuna sa Srimad Bhagavad Gita Upanishad, Ang Yoga Banal na Kasulatan ng Kaalamang Transendental sa Bhisma Parva ng Sri Mahabharata, Ang Banal na Kasulatan na isiniwalat ni Srila Vyasadeva sa daang-libo berso.
Pahina | Misyon | Gurus | Mga aklat | Mga larawan | Deboto | Kontak
http://philippines.scsmath.org/books/gita.html
Sri Chaitanya Saraswat Math — Sangay ng Pilipinas